یادمه اولین باری که سرچ کردم چطور یه ایمیل رسمی به انگلیسی بنویسم یه نکته مهمی گفت گفت یه چیزی که دوس نداری کسی غیر از گیرنده بخونه رو هیچ وقت تو ایمیل ننویس یا این طوری بهت بگم فرضتو بر این بذار که قراره ایمیلت تو تلوزیون خونده بشه!
من هیچ وقت به این نکته mindful نبودم. حالا مایندفول بخوره تو سرم! این دومین باریه که از این سوراخ گزیده میشم که فرضمو بر این گذاشتم که ایمیلی که می فرستم فقط خود طرف میخونه.
به کل اینو فراموش کرده بودم. و الان
I really feel humulated
۱- همیشه و در هر شرایطی با مثانه م مهربون باشم!
۲- فقط کارای مهم رو انجام بدم. سریع و خشن کارای چرت و پرتو حذف کنم تا سال طلایی ای داشته باشم ایشالا. اگر به کارایی که دوس دارم انجام بدم فکر کنم دیگه تو جزئیات مزخرف تو نت نمی پلکم
۳-
فعلا همین دو تا بسه! ایشالا وقتی انجام دادم یه تصمیمای دیگه ای می گیرم!!
ایده:
از عضله حل مساله م بیشتر استفاده کنم
آسون و راحت زندگی کنم
کمتر بخونم بیشتر عمل کنم
یک چیز کوچیک که یاد بگیری برا روزها تمرین بسه تا وقتی جزوی ازم نشده نمیرم چیز بعدی رو بخونم
بیشتر و بیشتر، از اون کار مفید و واقعیا که نتیجه ملموس داره کنم . تا وقتی کار مهم وفوری داری که نمیری سراغ مهم و غیرفوری. خدا به دادکسی که همه ش تو حماقته(غ مهم و غ فوری )برسه
