چند دقیقه پیش کتابو تموم کردم. خیلی دوستش داشتم. خیلی شادم. متحیرم که چقدر کتاب خوندن میتونه به آدم کمک کنه که بینش درستی پیدا کنه و جواب سوالای بزرگشو پیدا کنه.
با تموم کردن بعضی کتابا آدم حس می کنه یه تفاوت بزرگی درش ایجاد شده.
این کتاب برا من مثل یک سفر بود. یه سفر شیرین و دلپذیر.
یه خوبی این سفرای کتابی این طوریه که برگشت نداره! میری به یه جای قشنگتر و بهتر و برای همیشه می مونی تا وقتی که باز بری یه جای قشنگتر تر! وقتی که wisedomی رو به دست میاری میشه گفت برای همیشه با تو می مونه.
خدایا به خاطر نعمت کتاب و لذت کتابخوانی از تو بی نهایت سپاس گزارم.
تصورش برام سخته آدمایی که تشنه فهمیدن و دانستن نیستن چطور زندگی می کنن! اما تجربه نشونم داده که احتمالا اکثر مردم این طوری نیستن.
حس خیلی خوبی دارم. حس آروم بودن. حس in controle بودن. حس اینکه می دونم چی میخوام و دارم کجا میرم. حس عجله نداشتن و هول نبودن! حس اطمینان!
خدایا ازت خیلی خیلی ممنونم که این حسای خوبو دارم تجربه میکنم.
چقدر یه زمانی به خودم فشار می آوردم تا به این وضعیت برسم! مثل همون به یادآوردن شده که باید چند لحظه فاصله انداخت، خودش به ذهن میاد! رهاش کردم و به زندگیم رسیدم و خودش اتفاق افتاد!
خدایا خیلی خیلی ازت سپاس گزارم. باش؟! ماچ
